معنی مسجد خیف
لغت نامه دهخدا
مسجد خیف. [م َ ج ِ دِ خ َ](اِخ) مسجد الخیف در منی: مسجد خیف هم بطرف غربی مسجدالحرام است.(نزههالقلوب ج 3 ص 8). چون آفتاب طلوع کند به مِنی ̍ روند و حاج ّ آنجا قربان کنند و مسجدی بزرگ است آنجا که آن مسجد را خیف گویند.(سفرنامه ٔ ناصرخسرو چ دبیرسیاقی ص 139).
در سه جمره بوده پیش مسجد خیف اهل خوف
سنگ را کانداخته بر دیو غضبان دیده اند.
خاقانی.
خیف
خیف. [ی ِ] (اِخ) نام کیِف از ایالات معروف روس است. (از ناظم الاطباء). رجوع به کیف شود.
خیف. (ع اِ) ج ِ خیفه. || ج ِ اخیف و خیفاء. (منتهی الارب).
خیف. [خی ی َ/ خ ُی ْ ی َ] (ع ص، اِ) ج ِ خائف. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب).
خیف. [خ َ ی َ] (ع اِمص) فراخی غلاف نره ٔ شتر. || فراخی خیف ناقه. || (مص) یک چشم ازرق و دیگری سیاه شدن اسب و مردم و جز آن. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب).
خیف. [خ َ] (اِخ) سپیدی در کوه سیاه که پس کوه ابوقبیس است. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب).
- مسجدالخیف، مسجدی است در کرانه ٔ منی. (منتهی الارب).
خیف. [خ َ] (ع اِ) کرانه. || پوست پستان شتر و گاو و مانند آنها. || کرانه ٔ پستان شتر و گاو و مانند آنها. || پوست پستان شتر ماده. || غلاف نره ٔ شتر. || جای فروتر از درشتی کوه و بلندتر از مسیل آب. || هر نشیب و بلندی در روی کوه. || (مص) مصدر دیگر است برای «خوف ». (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب).
خیف منی
خیف منی. [خ َ ف ِ م ِ نا] (اِخ) مکانی است به مکه که مسجد خیف منسوب بدان است. (از معجم البلدان).
خیف النعم
خیف النعم. [خ َ فُن ْ ن َ ع َ] (اِخ) موضعی است فروتر از خیف سلام. (منتهی الارب).
خیف الحیل
خیف الحیل. [خ َفُل ْ ح َ] (اِخ) نام موضعی است. (از منتهی الارب).
خیف سلام
خیف سلام. [خ َ ف ِ س َ] (اِخ) نام موضعی است نزدیک عسفان. (منتهی الارب).
خیف ذی القبر
خیف ذی القبر. [خ َ ف ِ ذِل ْ ق َ] (اِخ) نام موضعی است فروتر از خیف سلام. (منتهی الارب).
فارسی به عربی
مسجد
معادل ابجد
797